Maurice Sklar | Poort van genade bijna gesloten | Maart 2018

Bron: _http://www.mauricesklar.me/Teachings/teachings.html

Maurice Sklar: In de avond kreeg ik een visioen van de Heilige Geest. Ik zag twee massieve deuren (poorten), zowel aan de rechter als aan de linkerkant van de Aarde. Ze waren gemaakt van goud met en prachtige edelstenen ingelegd. Zij waren geplaatst over de Aarde, in het geestenrijk. Aan de andere zijde van de poorten was de hemel. Aan onze kant van de poorten hing de Aarde in de ruimte. En ik zag een sterke engel aan elke zijde van de twee poorten. Ze stonden als schildwachten en bewaakten de deuropening of poorten van de twee rijken. Ze hadden elk een groot zwaard in hun handen, waar het vuur vanaf spatte.

Ik was verbaasd en onder de indruk van hun glorie en grootte. Ze leken net zo groot als de Aarde onder hen. De poorten waren nog groter in omvang dan zij! Zowel de engelen als de poorten schitterden helder als de zon, zo leek het. Vanaf de kant van de Hemel stroomde licht als een rivier in de richting van de Aarde. Toen ik naar het glorieuze licht keek, zag ik de Heer, zittende op Zijn troon in grote majesteit met vele kronen op Zijn hoofd. Hij had een ijzeren bronzen Staf in zijn rechterhand en een ouderwets uitziende oogstsikkel in de andere hand.

“De tijd is gekomen om de poorten van genade te sluiten op de Aarde. De volken hebben Mij en Mijn Vader lang genoeg verworpen. Verwijder de beschermende bedekking van de landen die Babel hebben verkozen over mijn Koninkrijk. Ik zal hen niet langer beschermen tegen het oogsten wat ze gezaaid hebben.”

“Kom naar boven, mijn Bruid, en ontsnap aan de toorn die op het punt staat te worden uitgestort op de Aarde.”

Ik hoorde een bijna oorverdovend luide explosie van hemelse bazuinen van beide engelen tegelijkertijd, en opeens zag ik een menigte zielen -miljoenen en miljoenen van hen- zeer snel uit de Aarde opstijgen als in een lichtflits. De rivier van het licht dat door de poorten stroomde kwam hun tegemoet in de bovenste atmosfeer van de Aarde en keerde vervolgens om en alle zielen en de lichtrivier stegen op vanuit de Aarde en door de afsluitende poorten terug in de hemel.

Toen zag ik de poorten geheel afsluiten in een veel sneller tempo nu dat de zielen van de Aarde allemaal in de hemel waren aangekomen. Daarna werd het zo donker dat ik zelfs de sterren niet meer kon zien. Er was geen lichtrivier meer die naar de Aarde stroomde. De Aarde was bedekt met wat leek op witte zeshoekige neonvormen als een web boven de Aarde. Het werd al snel ondoorzichtig waaronder ik de Aarde niet meer kon zien. Ik zag nog net een bruinachtige kleur, als een stilstaande vijver, waar een paar momenten eerder nog de oceanen en het land konden worden gezien. Dan, bijna net zo snel, leek de hele Aarde te worden opgeslokt in de dikste zwarte duisternis dat ik ooit had gezien. Het was als een zwart gat in het heelal. De rest van het universum leek wel licht.

Ik voelde me zo ziek en hopeloos toen ik dit zag. Net als toen hoorde ik destijds in het visioen van 1985 het geschreeuw van miljoenen en miljoenen zielen waarvan ik wist dat die waren opgesloten in de duisternis onder de Aarde. De Heilige Geest dan sprak tot mij en zei:

“Dit komt nu over de gehele Aarde als een valstrik. Dit is wat de volken hebben gekozen. Zoals ze gehandeld hebben, zo zal met hun gehandeld worden. Zoals ze vervloekt hebben, zo zullen zij worden vervloekt. Zoals ze hebben veroordeeld, zo zullen zij veroordeeld worden. De tijd van Mijn toorn zal zeker komen. Volken zullen drinken van de wijn van de toorn van Mijn beker die Ik voor hen heb gemengd. Wee! Wee! Wee de Aarde, want het uur van haar oordeel is definitief gekomen! Babylon zal nu vallen en verteerd worden door het vuur van mijn toorn.”

Toen realiseerde ik me dat deze gebeurtenissen in de toekomst nog moesten afspelen. Maar ik wist op de een of andere manier dat het op handen was. Nogmaals zag ik dat de deuren van de poorten van genade nog gedeeltelijk open bleven. Ik wist dat dit onze huidige tijd was. Ik was zo opgelucht om te zien dat de rivier van licht weer naar de Aarde stroomde. Maar de deuren sloten zich snel! Zij waren niet meer volledig geopend zoals een paar jaar geleden. Ik wist dat we niet veel meer tijd hadden. De Heer sprak weer luid en krachtig:

“Waarschuw hen! De tijd is erg kort! U moet het evangelie prediken en werken terwijl het nog daglicht is. De nacht komt zeer binnenkort en dan kan niemand ooit meer oogsten in de tijd van genade. De deuren van genade beginnen te sluiten. HEB BEROUW! HEB BEROUW! Oh Aarde, voordat de rivier van licht stopt met stromen! Dan zullen jullie worden geconfronteerd met Mij, niet als Barmhartige Redder, maar als de Rechter van de gehele Aarde. Wie zal gehoor geven aan de laatste oproep van de zilveren trompet van Genade, Genade! Mijn Geest zal niet voor eeuwig twisten met de zondige mens. Kom nu naar Mij, terwijl er nog een beetje tijd over is. Ik kom spoedig voor Mijn overwinnende Bruid. Houd uw lampen brandende… Waakt en bidt… IK STA AAN DE DEUREN VAN GENADE! Ze zullen snel sluiten… Kom in Mijn ark van veiligheid… kom in het bruidsvertrek en de deuren zullen SLUITEN… IK KOM JULLIE OPHALEN MIJN GELIEFDEN!”

Ik bid dat we allemaal aandachtig aan Gods profetische waarschuwing gehoor zullen geven en klaar staan als Hij verschijnt voor Zijn glorieuze, wachtende Bruid.

Maurice Sklar
_____

Zie: Countdown op de Condor Website.
We hebben niet zoveel tijd meer!

_____